Op de juiste plek leren zoeken.

Net wakker, dikke teen stotend aan de slaapkamerdeur, vloekend de trap af en Ily koffie slurpend sleur ik me in één blinde Krav Maga ruk naar de boekenkast. Ik grijp met een hoekige verdwaalde uithaal ad random een boek uit de Ikea kast, plooi mijn weledele gevormde knokige pink en gooi het boek tussen de onmisbare pot Nutella en een lekker stuk vierkant licht betonnen bruin brood. Echter, zelfs slaapdronken als ik ben wordt het me al snel duidelijk dat deze dag een bijzondere rimpeling zal worden in mijn gedachtestroom. Ik krijg namelijk een legende op mijn onbelegde betonnen bruin brood. Weg de Nutella. Maar ze slaat wel goden met spijkers.

Screen Shot 2021-04-06 at 20.12.25.png

Het verhaal schrijft als volgt: Volgens een oude Hindoe legende waren indertijd alle mensen goden. Ze maakten echter op een schromelijke manier misbruik van hun godheid. Brahma, de God der Goden, besloot hun de goddelijke macht te ontnemen en die te verstoppen op een voor hen onvindbare plaats. Het grote probleem was dus een geheime bergplaats te vinden. 

Toen de halfgoden samen werden geroepen om dit probleem op te  lossen, stelden zijn het volgende voor: ‘Laten we de godheid van de mens op de aarde begraven’. Maar Brahma antwoordde: ‘Nee dat volstaat niet, want de mens zal graven en de godheid terugvinden”  Daarop wisten de halfgoden te zeggen: ‘Laten we in dat geval de godheid in het diepste der oceaan gooien’. 


Maar Brahma antwoordde opnieuw: ‘Nee, want vroeg of laat zal de mens de diepte van alle oceanen verkennen, en het is zeker dat hij de godheid op een dag zal vinden en naar de oppervlakte terughalen’. Toen besloten de halfgoden: ‘Wij weten niet waar wij de godheid moeten verbergen want er blijkt noch op aarde, noch in de zeeën een plaats te zijn waar de mens ze nooit zal vinden’. 


Toen antwoordde Brahma: ‘Ziehier wat wij met de godheid van de mens zullen doen: Wij zullen ze verbergen in het diepste van de hemzelf want dat is de enige plaats waar hij nooit zal denken ze te zoeken’. Sinds die tijd, zo besluit de legende, heeft de mens de wereld doorkruist en alle hoeken ontdekt, heeft gedoken en gegraven op zoek naar iets dat in hemzelf te vinden is. 

Een rimpeling in mijn gedachtestroom die ik graag met je wou delen in de hoop dat ze je vandaag aan iets essentieels herinnert.

Peter


Naar een tekst uit Eric Butterworth

Uit “Discover the power within you’

Harper & Row, New York, 1968

Met dank aan Kris Roose



Vorige
Vorige

Van cancel naar counsel culture

Volgende
Volgende

Muren zonder kuren….